περιβράσσω

και αττ. τ. περιβράττω, ΜΑ

βράζω και τινάζομαι ολόγυρα

μσν.

μέσ. περιβράσσομαι

(για πρόσ.) αναταράζομαι, σπαρταρώ από γέλια, από οργή ή από θλίψη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < περι-* + βράσσω «αναταράσσω, σείω, κλονίζω»].